امنیت آب و هوایی ایران برحسب شاخص های حدی دما (1981-2010)

شرایط آب وهوایی از این قابلیت برخورداند که بتوانند به طور غیرمستقیم بر امنیت ملی کشورها تاثیر گذاشته و آن را با تهدیداتی که ایجاد می نماید به چالش بکشاند. مقابله با این چالش ها در مرحله اول نیازمند شناخت این تغییرات بر جغرافیای طبیعی و انسانی این کشورها و به تبع آن تسری و تاثیرگذاری این آثار بر جغرافیای امنیتی و سیاسی آنها و در مرحله بعد ارائه الگوهای این تاثیرگذاری ها و در نهایت ارائه راهبردهای مناسب برای مدیریت و مقابله با این آثار در قالب سیاست گذاری امنیت ملی می باشد. در این راستا تغییر اقلیم به عنوان یکی از تهدیدهای مهم و به تعبیر عده ای از پژوهشگران به عنوان مهمترین تهدید در قرن 21 محسوب می شود. در این مقاله نیز با شناسایی شاخص های حدی دما (کمینه یشینه) پیشنهادی کمیسیون اقلیم-شناسی سازمان هواشناسی جهانی (CCL) به جدا کردن داده های هواشناسی با نرم افزار فرترن 90 و محاسبه شاخص ها در محیط RCLIMEX و پهنه بندی و وزن دهی سلسله مراتبی این شاخص ها در سیستم اطلاعات جغرافیایی (Arc GIS) پرداخته، و در نهایت مناطق آسیب پذیر و غیرآسیب پذیر ایران از دیگاه شاخص های مذکور با دو سناریو در 5 طبقه پهنه بندی گردید. نتایج نشان داد که شاخص شب های حاره ای در سواحل دریای عمان و جنوب شرق ایران به طور میانگین 280-168 روز و در بقیه نقاط ایران صفر تا 112 روز بوده است پهنه بندی روزهای تابستانی ایران نشان می دهد که این نمایه از شمال به جنوب افزایش یافته پهنه بندی شاخص تعداد روزهای یخی ایران نشان می دهد که کل ایران به غیر از نوار شمالغربی ایران 8-1 روز، روز یخی داشته و شمالغرب ایران 32-16 روز را نیز تجربه کرده اند. همچنین شرق کشور نسبت به شاخص های دمای کمینه آسیب پذیر و شمال کشور نسبت به شاخص های دمای بیشینه آسیب پذیر می باشند که زمینه تهدیدات داخلی و خارجی در این قسمت ها بیشتر می باشد.