بررسی اثر تمرین هوازی، استرس صوتی و عصاره ی گل سفید ختمی بر تغییرات رفتارهای اضطرابی، سطح نیتریک اکساید و سروتونین پلاسما در موش های نر صحرایی

استفاده از فعالیت های بدنی و داروهای گیاهی برای درمان بیماری های عصبی نظیر اضطراب سابقه ی طولانی دارد. مطالعه ی حاضر، با هدف بررسی اثر تمرین هوازی و تزریق عصاره ی گل سفید ختمی با استرس صوتی بر تغییرات رفتارهای اضطرابی، سطح نیتریک اکساید و سروتونین پلاسما در موش صحرایی نر انجام شد.
تعداد 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بالغ با محدوده ی وزنی 57/20 ± 82/170 گرم انتخاب شدند. موش ها به طور تصادفی به 5 گروه 7 تایی شامل شاهد، استرس صوتی، تمرین + استرس صوتی، عصاره ی گل سفید ختمی + استرس صوتی و استرس صوتی + تمرین + عصاره ی گل سفید ختمی تقسیم شدند. موش ها در معرض استرس صوتی صدای ضبط شده ترافیک 15 ± 95 دسی بل روزانه 5 ساعت به مدت 60 روز و تمرین هوازی بیشینه و زیر بیشینه به صورت 5 روز در هفته و به مدت 60 روز قرار گرفتند. تزریق عصاره ی گل سفید ختمی به میزان 500 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن داخل صفاقی صورت گرفت. برای تعیین غلظت نیتریک اکساید و سروتونین پلاسمای خون از کیت حیوانی مخصوص رت استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون One-way ANOVA و آزمون تعقیبی Tukey استفاده و 05/0 ≥ P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
در گروه تزریق عصاره ی گل سفید ختمی + تمرین هوازی + استرس صوتی، میزان اضطراب کمتر و نیتریک اکساید و سروتونین زیادتر از گروه استرس صوتی در مقایسه با گروه شاهد بود (01/0 > P).
تمرین هوازی و تزریق عصاره ی ختمی میزان اضطراب و سروتونین پلاسمایی خون ناشی از استرس صوتی را جبران کرد؛ در این میان، نقش تمرین هوازی به مراتب بیشتر از عصاره ی گل سفید ختمی بود.