اثر بخشی آموزش هوش هیجانی بر مهارت های اجتماعی و شیوه های مقابله با استرس دانش آموزان دبیرستانی شاهد دختر همدان

پژوهش حاضر یک مطالعه شبه تجربی است که به منظور مقایسه اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر مهارت های اجتماعی و شیوه مقابله با استرس در دانش آموزان انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر شاهد مقطع دبیرستان شهر همدان در سال تحصیلی 89-90 میباشند که نمونه ای به حجم 30 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آموزش هوش هیجانی و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها را پرسشنامه های مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (1992) و شیوه های مقابله با استرس اندلر و پارکر (1990) تشکیل می دهد. پرسشنامه مهارتهای اجتماعی و شیوه مقابله با استرس به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردیدند. افراد گروه آموزش هوش هیجانی 12 جلسه ساختار یافته 90 دقیقه ای در هر هفته به مدت 2 ماه شرکت کردند ولی گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایج یافته ها نشان داد که آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی و شیوه های مقابله با استرس (مساله مداری و اجتنابی) شدت اثر بالایی دارد اما بر شیوه هیجان مداری شدت اثر پایینی دارد. میتوان نتیجه گرفت که آموزش هوش هیجانی بر افزایش مهارت های اجتماعی و اتخاذ شیوه های مقابله با استرس کارآمد و موثر است.