ارزیابی روش های محاسبه منحنی دبی اشل در رودخانه های با فرم بستر ریپل

منحنی دبی-اشل در انجام مطالعات هیدرولیکی رودخانه ها حائز اهمیت ویژه است. در رودخانه هائی که بستر ماسه ای دارند، فرم بستر تشکیل شده و این امر در منحنی دبی-اشل اثر تعیین کننده ای دارد. در این تحقیق اثر دو نوع ریپل روی منحنی دبی-اشل در فلوم آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهر کرد انجام شد. محاسبات مربوطه به روش های مختلف نظیر اینشتین-بارباروسا، شن و وایت و همکاران انجام شد تا دقت این روش ها مورد ارزیابی قرار گیرد. در این مطالعه از دو نوع فرم بستر ریپل موازی و پولکی استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبه پارامترهای آماری نظیر ریشه دوم میانگین مربعات خطا (RMSE) و متوسط درصد خطا در هر یک از روش ها نشان داد که روش شن با کمترین میزان RMSE و درصد خطا همراه است. بنابراین این روش منحنی دبی-اشل را با دقت بیشتری نسبت به سایر روش ها برآورد می کند. ضمنا در حالتی که شکل بستر به صورت ریپل موازی و پولکی است، ضریب همبستگی به ترتیب حدودا 87/0 و 43/0 بدست آمد. این موارد نشان می دهد روش شن در حالت شکل بستر موازی، دارای دقت بیشتری نسبت به حالت پولکی است.