توسعه شاخص های حساسیت ناشی از اختلالات هیدرولیکی در شبکه های آبیاری

شناخت عملکرد هیدرولیکی شبکه ی آبیاری بدون کسب اطلاعات کافی از حساسیت سازه های موجود در شبکه مقدور نیست. تعیین حساسیت سازه ها و بازه ها به مدیران بهره برداری کمک می کند تا با مقایسه ی سازه ها و بازه های مختلف، سازه های حساس را مشخص کرده و کنترل و بازرسی بیشتری بر آن ها داشته باشند. علاوه برآن، چنین شناختی کمک می کند تا اولویت های اصلی در دوره بهسازی و بازسازی شبکه تعیین شود. دریچه ها بیشترین کاربرد را برای تنظیم و تحویل آب در شبکه ها در دنیا دارند و معمولا ضرایب بده آن ها در طراحی و بهره برداری ثابت در نظر گرفته می شود. در این تحقیق براساس ضریب دبی ثابت و متغیر برای دریچه های کشویی، روابط تحلیلی برای شاخص های مختلف حساسیت در سطح بازه های شبکه توسعه یافت و عملکرد روابط ارائه شده با داده های آزمایشگاهی صحت سنجی شد. برای حالتی که شاخص های حساسیت هیدرولیکی سازه ای براساس ضریب دبی متغیر و ثابت محاسبه شوند متوسط خطای محاسبه ی شاخص حساسیت عمق آب بالادست تنظیم کننده به دبی ورودی بازه به ترتیب 7/5 و 6/16 درصد و متوسط خطای محاسبه ی شاخص حساسیت انتقال بازه به ترتیب 9/1 و 87/5 درصد می باشد. همچنین متوسط خطای تغییرات عمق آب محاسبه شده در بالادست سازه ی تنظیم کننده به دلیل اختلالات هیدرولیکی برای محدوده ی تغییرات 20 درصد دبی ورودی در حالتی که شاخص های حساسیت سازه ای براساس ضریب دبی متغیر و ثابت بدست آمده باشند به ترتیب 3/4 و 17 درصد می باشد.