ارزیابی اثرات منابع انرژی تجدیدپذیر در چهارچوب برنامه ریزی توسعه تولید از دیدگاه پدافند غیرعامل و رفاه اجتماعی

صنعت برق بعنوان یک صنعت زیربنایی و مادر، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و رفاه اجتماعی دارد. در این راستا، پیوستگی در عرضه تقاضا، اطمینان در ارائه خدمات، پایین نگه داشتن قیمت انرژی، دست یابی به استانداردهای کیفی، کاهش خطرات زیست محیطی و حفظ موقعیت استراتژیک سیستم های قدرت، مستلزم برنامه ریزی های مدونی است که باید توسط مسئولان انجام گیرد. در مقاله پیش رو، با در نظر داشتن مشارکت منابع تجدیدپذیر در تامین تقاضا، اهمیت درتظر گرفتن این منابع در برنامه ریزی توسعه از دو دیدگاه بررسی می شود: دیدگاه اول: پدافند غیرعامل و لزوم پراکندگی و ابعاد کم منابع در تامین انرژی، دیدگاه دوم: رفاه اجتماعی و لزوم در نظر گرفتن اثر آلاینده های ناشی از بخش تولید بر اجتماع. بر این اساس ابتدا یک مدل جامع برای برنامه ریزی توسعه تولید ارائه و با اعمال الگوریتم جستجوی گرانشی به آن، استراتژی بهینه توسعه تعیین می شود. سپس با توجه به نتایج بدست آمده، به بررسی دیدگاه های مطروحه پرداخته می شود.