اثر ترکیب جدید از دسته فنانترولین پالادیومی بر رده سلولی سرطانی لوسمی میلوییدی مزمن انسانی562 K

با توجه به شیوع سرطان و سمیت سیس پلاتین، تلاش بر این است که ترکیب های جدید در جهت سرکوب تومور و همراه با سمیت کم تر باشند. لذا ترکیب های پالادیومی توانایی القای مرگ سلولی و سرکوب تومور و سمیت کم تری نسبت به ترکیب های پلاتینی دارند.
مطالعه به منظور تعیین خاصیت ضدسرطانی ترکیب جدید پالادیومی [2- فورانیل 1- ایمیدیازو (1،10 فنانترولین پالادیوم) نیترات] و مکانیسم مرگ سلولی القا شده توسط آن در رده سلول سرطانی لوسمی میلوییدی مزمن انسانی 562 K انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1393 در آزمایشگاه ماکرومولکول های حیاتی دانشگاه خوارزمی انجام شد. سلول های سرطانی 562 K در محیط کشت آرپی ام آی- 1640 درون پلیت کشت داده و با غلظت های مختلف ترکیب پالادیومی به مدت 24 و 48 ساعت تیمار شدند. درصد بقای سلول ها توسط آزمون رنگ سنجی تترازولیوم و نوع مرگ سلولی القا شده با این ترکیب پالادیومی توسط آزمون فلوسایتومتری و کیت انکسین و پروپیدیوم یداید بررسی شد.
آزمون بقای سلولی میزان 50 Cc (غلظتی از ترکیب که 50 درصد مرگ را در سلول های سرطانی القا می کند) ترکیب پالادیومی را برای این رده سلولی در مدت زمان 24 و 48 ساعت به ترتیب 95 و 86 میکرومولار نشان داد. نتایج آنتی بادی انکسین V نشان داد که مرگ القا شده توسط این ترکیب پالادیومی از نوع مرگ برنامه ریزی شده سلولی بود.
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد این ترکیب پالادیومی و ترکیب هایی از این خانواده می توانند در آینده ای نزدیک به عنوان داروی جدید در درمان سرطان در نظر گرفته شوند.