مقایسه فرایندهای فنتون هتروژن و جذب سطحی با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی

ورود مستمر آنتی بیوتیک ها به محیط، عامل مشکلات بالقوه بسیاری همچون مقاومت میکروارگانیسم های بیماری زاست.
مطالعه به منظور مقایسه فرایندهای فنتون هتروژن و جذب سطحی با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی در حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محیط های آبی انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. کارایی نانوکامپوزیت مغناطیسی جهت حذف سیپروفلوکساسین در سیستم ناپیوسته با بررسی زمان تماس 15 تا 300 دقیقه، pH 4 تا 10، غلظت اولیه آنتی بیوتیک 30 تا 200 میلی گرم بر لیتر، مقدار جاذب 1 تا 3 گرم بر لیتر و غلظت پراکسید هیدروژن 5 تا 25 میلی مول بر لیتر بررسی شد. مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب ساخته شده با استفاده از طیف سنج مادون قرمز (FTIR) تحلیل شد.
حداکثر کارایی فرایندهای فنتون هتروژن و جذب سطحی در pH های برابر 4 و 7 حاصل شد که کارایی حذف سیپروفلوکساسین به ترتیب %95 و %87 بود. داده های تعادلی جذب با ایزوترم لانگموئر مطابقت بهتری نشان داد. سرعت واکنش بهترین سازگاری را با مدل درجه دوم کاذب داشت.
با توجه به یافته ها، می توان نانوکامپوزیت مغناطیسی Fe3O4/MWCNTs را به عنوان جاذب قابل قبولی در فرایند فنتون هتروژن در حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محیط های آبی در نظر گرفت.