تاملی در معناشناسی تسامح و تساهل و مقارنه آن با واژه تولرنس

تسامح و تساهل به معنای مدارا و روامداری از واژه هایی هستند که در ادبیات امروز در مقابل واژه تولرنس به معنای بی قیدی و رهاسازی تعبیر می شود. معنای اصطلاحی تسامح و تساهل، عدم مداخله و ممانعت، یا اجازه دادن از روی قصد و آگاهی به اعمال یا عقایدی است که مورد پذیرش و پسند شخص نباشد. پاره ای از متفکران غربی در تلاش هستند که با تکیه بر هستی شناسی، معرفت شناختی، اومانیسم و مدرنیسم به اصلاح مشروعیت تولرنس بپردازند و دسته ای دیگر با بهره برداری از «قرائت های متفاوت از دین» درصدد قداست بخشیدن به این واژه هستند درحالی که هیچ یک از این مبانی، یارای تقدس بخشیدن به این واژه را ندارد.
آموزه های اسلامی از پذیرش تسامح و تساهل به صورت مشروط و محدود در چارچوب شرع و قانون و اخلاق حکایت دارند و تسامح اسلامی را به معنای همزیستی مسالمت آمیز و رافت اسلامی نسبت به خطاکاران با هدف ایجاد تنبه و ارشاد و تساهل دینی را به مفهوم چشم پوشی از حقوق شخصی و مسائل فردی با حفظ حاکمیت الهی و مبارزه با زورگویان و حق ستیزان پذیرفته اند.