تغییرات تنش کولمب حاصل از زمین لرزه های ریگان و توزیع پس لرزه ها

در تاریخ 20 دسامبر 2010 زمین لرزه ای به بزرگای 5/6 = Mw در جنوب شرقی شهرستان ریگان در شرق استان کرمان به وقوع پیوست. 37 روز پس از این زمین لرزه یعنی در تاریخ 27 ژانویه ی 2011 زمین لرزه ی دیگری با بزرگای 2/6 = Mw به فاصله ی نزدیکی از رخداد اول، در جنوب غربی آن اتفاق افتاد. بر اساس مطالعات صورت گرفته انتقال تنش ناشی از یک زمین لرزه در محیط پیرامون، ممکن است موجب چکانش زمین لرزه های دیگر در همان نزدیکی شود. لذا به منظور بررسی اثر زمین لرزه ی اول بر روی زمین لرزه ی دوم تغییرات تنش حاصل از آن در محل کانونی زمین لرزه ی دوم محاسبه گردید. این مطالعه افزایش تنشی برابر با 8/2 بار (28/0 مگاپاسکال) در محل کانونی زمین لرزه ی دوم را نشان می دهد. جابه جایی راست-گرد بر روی گسل مسبب زمین لرزه ی اول می تواند دلیلی بر لغزش چپ-گرد بر روی گسل مسبب زمین لرزه ی دوم باشد که با توجه به تکتونیک منطقه و سیستم تنشی حاکم بر آن، قابل قبول می باشد. همچنین به منظور بررسی اثر تغییرات تنش کولمب بر چکانش پس لرزه ها، تغییرات تنش کولمب حاصل از هر دو زمین لرزه، بر روی گسل های جهت یافته به صورت بهینه محاسبه و ملاحظه گردید که بیش از 75 درصد پس لرزه های هر دو رخداد در مکان هایی اتفاق افتاده اند که تغییرات تنش کولمب، دارای مقدار مثبت بوده یا به عبارت دیگر، مقدار تنش افزایش یافته است. همچنین این دو زمین لرزه باعث کاهش تنش در قسمت مرکزی و شمال غرب گسل بم و افزایش تنش در انتهای جنوب شرقی آن شده است.