مطالعه ی نفوذپذیری نسبی به روش پایا روی مغزه های ترکیبی کربناته با استفاده از پرتو ایکس جهت تعیین اشباع درجا

در پیش بینی فرآیند تولید از مخازن هیدروکربنی، نفوذپذیری نسبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در محاسبات مهندسی مخزن همواره داده های اندازه گیری شده از نمونه های سنگ مخزن و در شرایط مخزن، نسبت به داده های حاصل از مدل های شبیه سازی ارجحیت فراوانی دارد.
سنگ های کربناته مهم ترین نوع از مخازن هیدروکربنی خاورمیانه هستند که بیشترین مقدار هیدروکربن این منطقه را در خود جای داده اند. مخازن کربناته از لحاظ زمین شناسی بسیار متنوع و پیچیده اند و در مقیاس های مختلف از خلل و فرج تا میدان ذاتا ناهمگن هستند. برای سنگ های ناهمگن، انجام آزمایش های نفوذپذیری نسبی به روش پایا5 نسبت به روش ناپایا6 برتری دارد. اما استفاده از روش پایا، جهت اندازه گیری دقیق اشباع سیالات در طول آزمایش محدودیت دارد که این معضل با استفاده از پرتو ایکس و اندازه گیری اشباع درجای سیالات برطرف می شود. در این مطالعه آزمایش های نفوذپذیری نسبی به روش پایا روی نمونه های مغزه ی ترکیبی کربناته انجام شده است. برای تشکیل مغزه ی ترکیبی، نمونه های پلاگ یک گروه سنگی به هم متصل شده اند. استفاده از مغزه های ترکیبی در آزمایش های نفوذپذیری نسبی سبب کاهش اثر موئینگی انتهایی و افزایش نسبی دقت اندازه گیری اشباع سیالات درون آنها می شود. با توجه به آب دوست بودن نمونه های مورد مطالعه، درصد بسیار کمی آب تزریقی، اشباع آب درون مغزه را تا حد قابل توجهی افزایش می دهد.