بررسی پایداری، سمیت و اثر ضد میکروبی محلول آلیسین

آلیسین از عصاره سیر گرفته شده و به واسطه گروه تیوسولفونات توانایی اتصال به گروه های تیول پروتئین ها را دارد. این اتصال باعث تخریب انواع پروتئین ها و آنزیم های مهم میکروب ها شده و می تواند بر طیف وسیعی از ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و انگل ها موثر باشد. هدف این مطالعه بررسی پایداری، سمیت و اثر ضد میکروبی آلیسین محلول می باشد.
نخست سریال غلظت (31،62، 125، 250، 500 میکروگرم در میلی لیتر) محلول آلیسین تهیه و در معرض سوسپانسیون سوش های استاندارد باکتریایی شامل سودوموناس آئروژینوزا(ATTC 25987)، اشریشیاکلی(ATTC 25922) و استافیلوکوکوس اوررئوس(ATTC 25923) و سوش های استاندارد قارچی شامل کاندیدا آلبیکنس(ATTC 10231) و آسپرژیلوس نیجر(ATTC 16888) قرار داده شد و در نهایت کمترین غلظت مهاری(MIC50 وMIC90) این ترکیب علیه هر سوش، تعیین گردید. برای بررسی سمیت، نخست سوسپانسیون سلول های پوست موش، نژاد بالب سی تهیه و به مدت 6، 12 و 24 ساعت در معرض سریال غلظت محلول آلیسین قرار گرفت. سپس با تست MTT میزان حیات سلولی با توجه به کنترل محاسبه گردید. برای بررسی پایداری محلول آلیسین، نخست تعدادی قطعه سنگ مرمر استریل شده تهیه و به طور جداگانه روی سطح آنها با محلول آلیسین آغشته گردید. بعد از گذشت 6، 12 و 24 ساعت از قطعه سنگ ها نمونه گیری و روی پلیت نوترینت آگار تلقیح شد. محیط های کشت به مدت 48 ساعت در 37 درجه سانتی گراد انکوبه شده و در نهایت تعداد کلونی های رشد کرده در هر پلیت، شمارش گردید.
تست میکرودایلوشن نشان داد کمترین میزان MIC50 برای محلول آلیسین مقدار 62 میکروگرم بر میلی لیتربرای سوش کاندیدا و بیشترین میزان MIC50 برای سوش استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید. محلول آلیسین بر روی همه سوش های باکتریایی و قارچی مورد مطالعه اثر ضد میکروبی دارد. همچنین این مطالعه به ما نشان داد که سمیت محلول آلیسین به مقدار اندکی وابسته به زمان و غلظت بوده ولی افزایش زمان تا 24 ساعت تاثیر چشمگیری بر کاهش پایداری این ماده نداشت.
بر اساس نتایج محلول آلیسین دارای خاصیت ضدمیکروبی بوده و سمیت آن ناچیز و قابل اغماض می باشد. همچنین این ماده از پایداری بالایی در شرایط محیطی برخوردار است.