شناسایی منابع طبیعی مسیر آزادراه تهران- شمال به منظور تحلیل ارزش های غیر مصرفی

حفاظت منابع طبیعی غنی مسیر آزادراه تهران- شمال محل چالشی جدی برای طبیعت دوستان و سیاستگذاران کشور بوده است، بطوریکه پس از سپری شدن حدود بیست سال از شروع پروژه، این مسیر هنوز تکمیل نشده است. یکی از دلایل این وقفه، شفاف نبودن ارزش پولی منابع طبیعی مسیر آزادراه تهران شمال است. این مطالعه ابتدا با استفاده از GIS اکوسیستم های کلان منطقه را شناسایی، سپس ارزش های غیراستفاده ای منابع طبیعی مسیر آزادراه تهران - شمال را با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط با استفاده از تمایل به پرداخت تخمین زده است. روش ارزشگذاری مشروط تنها روشی است که می تواند در ارزش های حفاظتی را که فاقد قیمت بازاری هستند به ارزش های پولی یا قیمت بازاری آنها تبدیل کند. نقشه کاربری منابع طبیعی مسیر آزادراه نشان داد بیشترین کاربری اراضی تا فاصله یک کیلومتری اطراف آزادراه به جنگل ها و سپس مراتع اختصاص دارد. همچنین با استناد به نتایج این بررسی می توان گفت گرچه 85% از مصاحبه شوندگان اظهار داشتند که توجه به منابع طبیعی مسیر برای آنان اهمیت دارد اما در عین حال نگرانی های عمیقی در خصوص ایمنی مسیر سفر وجود دارد؛ بطوری که اولین دغدغه مصاحبه شوندگان تامین مسیری کم خطر برای سفر به شمال کشور است. نتایج این تحقیق نهایتا نشان داد اکثریت قریب به اتفاق مصاحبه شوندگان حاضرند برای حفاظت از منابع طبیعی مسیر آزادراه تهران- شمال پولی را بپردازند که در حدود 0.4 درصد از درآمد ماهیانه آنها را تشکیل می دهد.