بررسی تطبیقی مفاهیم مقاومت و پایداری در اشعار فدوی طوقان و طاهره صفارزاده

دو کشور ایران و فلسطین با توجه به موقعیت سیاسی و دینی مشابه، در طول تاریخ مبارزاتی خود همواره در برابر استبداد داخلی و استعمار خارجی ایستادگی کردند. همزمان با وقوع تحولات بی سابقه در عرصه جهانی، به ویژه جنگ جهانی اول و دوم و تبعات آن بر روی کشورهای خاورمیانه، به تدریج قشر روشنفکر این جوامع در صدد انتقاد از وضعیت سیاسی حاکم بر این کشورها برآمدند. در این میان ادبیات مقاومت در انعکاس این انتقادها نقش بسزایی داشته است؛ فدوی طوقان و طاهره صفارزاده، دو ادیب بزرگ فلسطین و ایران نیز به شدت از ادبیات مذکور متاثر بودند. از این رو ادبیات مقاومت، زمینه ساز ظهور شباهت هایی در گرایش های سیاسی، معانی و مضامین موجود در اشعار این دو شاعره شده است. پژوهش حاضر گذشته از تبیین جایگاه ادبی این دو شاعره که از چهره های سرشناس و متعهد در ادبیات معاصر ایران و فلسطین به شمار می روند و اشعارشان در سیر روند مبارزات سیاسی تاثیر چشمگیری داشته است، برآن است با رویکردی تطبیقی برخی بن مایه های مشترک پایداری در اشعار ایشان را نظیر استعمارستیزی، دعوت به بیداری، وطن دوستی، تکریم مقام شهادت و شهدا، عدالت و آزادی و... مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.