ارزیابی کمی و کیفی توان تولید اکسین (IAA) برخی سویه های سیانوباکتر جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان

سیانوباکترها گروهی از پروکاریوت ها هستند که از نظر پتانسیل تولید مواد محرک رشد گیاه، به ویژه در زمینه تولید هورمون های گیاهی، کمتر درباره آن ها تحقیق و مطالعه شده است. در این تحقیق توان تولید ایندول استیک اسید (IAA) سویه های سیانوباکتریایی جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان به طور کمی و کیفی ارزیابی و پتانسیل آن ها بر شاخص های جوانه زنی بذرهای برنج بررسی شد. نتایج نشان داد توان تولید هورمون IAA در چند جدایه سیانوباکترهای شناسایی شده وجود دارد. در تیمار بدون اسید آمینه ال تریپتوفان جدایه های GGuCy-34 و GGuCy-42 به ترتیب 98/14 و 83/10 میکروگرم IAA بر میلی لیتر بر کلروفیل a، در تیمار 100 میلی گرم بر میلی لیتر ال تریپتوفان جدایه های GGuCy-34 و GGuCy-15 و GGuCy-42 به ترتیب 7/23 و 46/17 و 81/15 میکروگرم IAA بر میلی لیتر بر کلروفیل a، و در تیمار 500 میلی گرم بر میلی لیتر ال تریپتوفان جدایه های GGuCy-15 و GGuCy-16 به ترتیب 16/29 و 61/21 میکروگرم IAA بر میلی لیتر بر کلروفیل a بیشترین مقادیر اکسین (IAA) را تولید کردند. نتایج نشان می دهد تولید میزان IAA به نوع جدایه و شرایط محیط کشت بستگی کامل دارد. انرژی و سرعت جوانه زنی بذرها تحت تاثیر سویه های GGuCy-25، GGuCy-42، GGuCy-41، GGuCy-26، و GGuCy-50 و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه در بذر های تلقیح شده با سویه های GGuCy-42، GGuCy-50، و GGuCy-25 بیشترین افزایش را داشته است.