کاربرد روش پویایی سیستم در شبیه سازی و بهینه سازی الگوی کشت شبکه آبیاری و زهکشی سمت راست آبشار اصفهان

در این تحقیق استفاده تلفیقی از منابع آب شبکه آبیاری و زهکشی سمت راست آبشار اصفهان، که یکی از شبکه های بحرانی حوضه زاینده رود است، با روش پویایی سیستم شبیه سازی شد. سپس، به منظور تعیین الگوی کشت بهینه، از تابع نسبت درآمد به هزینه استفاده شد. این هدف برای دو حالت توجه و عدم توجه به قید حفظ مجموع مساحت محصولات کشت شده در سال مبنا (سال زراعی 1385 1386) با روش های مختلف مدیریت آب آبیاری و با اعمال محدودیت درصدهای مختلف تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات شبکه در این سال تعریف شد. به منظور اعتباریابی نتایج مدل، عملکرد محاسبه ای و مشاهده ای محصولات موجود در شبکه مقایسه شدند و مقدار شاخص های جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، خطای استاندارد (SE)، و ضریب همبستگی (R2) برای عملکرد این محصولات، به ترتیب، 98/209 کیلوگرم بر هکتار و 007/0 و 99/0 محاسبه شد که دقت بالای مدل را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد در صورت حفظ و عدم حفظ محدودیت مجموع مساحت زیر کشت در سال مبنا، بیشترین مقدار درآمد به هزینه، به ترتیب، برابر 025/3 و 144/3 و مربوط به نحوه برداشت از آب زیرزمینی بر اساس نیاز آبی با اجازه 50 درصد تغییر در سطح زیر کشت هر یک از محصولات است. سطح زیر کشت موجود از سطح زیر کشت مطلوب فاصله زیادی دارد و ترکیب محصولات عمده شبکه نامناسب است.