مدل سازی ارتباطات مکانی زمانی در یک سیستم راهیابی بافت آگاه با استفاده از سفارشی سازی جبر چند بازه ای فازی

گسترش روزافزون فناوری های بیسیم و همراه، تجهیزات و ریزپردازنده های الکترونیکی و وسایل ارتباطی مختلف،حوزه محاسبات بافت آگاه را با پیشرفت قابل توجهی مواجه ساخته است. آنچه بطور مستقیم مدلسازی بافت را میسر می سازد، مدلسازی ارتباط[1] آن بافت با کاربر می باشد. مکان و زمان مهمترین پارامترهای موثر در یافتن بافتهای مرتبط بوده و بقیه انواع ارتباطات به این پارامترها وابسته اند. مقاله حاضر به مدلسازی ارتباطات مکانی زمانی در سیستمهای اطلاعات مکانی می پردازد بطوریکه کلیه ارتباطات مکانی (توپولوژیک، متریک و جهتی) را در بعد زمان پوشش دهد و ویژگی های کاربر و بافتهای مرتبط را لحاظ نماید. نوآوری تحقیق حاضر بکارگیری اصول و مفاهیم جبر چند بازه ای آلن به همراه پرسش و پاسخ دامنه ای پویای ورونوی مبنا[2]می باشد. مدل داده پیشنهادیبر اساس ویژگی های کاربر سوار بر یک وسیله نقلیه با مکان، زمان، سرعت و جهت مشخص در یک محیط شهری با رویکرد فازی (با دو استراتژی بدبینانه و خوش بینانه) طراحی و پیاده سازی شد. ارزیابی مدل پیاده سازی شده در سناریوی راهیابی گردشگر در سه مسیر مختلف واقع در مناطق 3، 6 و 11 شهرداری تهران بر اساس سه پارامتر دقت، زمان اجرا و رضایتمندی کاربران انجام شد. به منظور تست دقت مدل، نرم افزار طراحی شده در سه مسیر مختلف در منطقه مورد مطالعه توسط سه گردشگر مختلف در سه بازه زمانی و با دو سرعت متوسط متفاوت، 100 بار تکرار گردید. سپس تشخیص هر یک از بافتهای موجود توسط تقریب بای نومیال یکطرفه با سطح اطمینان 95% بررسی شد. همچنین از دو شاخص درستی و یادآوری نیز به منظور ارزیابی تشخیص بافتها در کل مسیر استفاده گردید. نتایج حاصل از پیاده سازی و ارزیابی کارایی مدل را در یک سیستم اطلاعات مکانی بافت آگاه شهری خاطر نشان می سازد.