فناوری عامل سیار برای بهبود دستیابی به منابع مکانی موجود در مراکز هماهنگی داده

امروزه با توجه به گسترش استفاده از نقشه ها و سیستم های اطلاعات مکانی در سازمان های مختلف، روش جمع آوری لایه های مختلف داده برای تهیه اطلاعات مکانی مورد نیاز، از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی موازی کاری در تهیه اطلاعات مکانی و ذخیره سازی آن در منابع پراکنده در بیشتر موارد موجب صرف هزینه های سنگینی می شود. این امر موجب طرح زیرساخت مکانی و به دنبال آن مراکز هماهنگی داده برای ارتباط بین ارائه دهنده و درخواست کننده شده است، گرچه برای محاسبات توزیع شده و ایجاد مراکز هماهنگی داده تاکنون روش های مختلفی ارائه شده، ولی با این وجود روش های موجود با مشکلاتی در شبکه ارتباطی هنگام افزایش حجم درخواست ها و اطلاعات روبرو می شوند. در این پژوهش از عامل سیار که توانایی حرکت و تصمیم گیری در شبکه را بصورت خودمختار داشته جهت ایجاد مراکز هماهنگی داده برای رسیدن به نقشه و اطلاعات مکانی مورد نیاز موجود در پایگاه های داده سازمان های مرتبط و جلوگیری از صرف هزینه های زیاد تهیه نقشه و موازی کاری استفاده شده است. بر این اساس مراکز هماهنگی داده از خصوصیات عامل های سیار از قبیل کاهش بار شبکه، مقاومت و پایداری و توانایی کار در روی محیط های ناهمگون برخوردار می شوند. نمونه عملی پیاده شده برای یک مرکز هماهنگی SDI، موید توانایی های یادشده بوده است.