برآورد تغییرات نسبی دریاچه ارومیه با استفاده از طبقه بندی کننده فازی

تشخیص تغییرات عوارض در سطح زمین از نیازهای اساسی مدیریت و بهره برداری از محیط زیست است. روش هایی متفاوت با هدف تشخیص تغییرات محیط زیست ارائه شده است. هدف این مطالعه بررسی میزان تغییرات نسبی پوشش آب دریاچه ارومیه با استفاده از تصاویر سنجنده لندست 5 در بازه زمانی سال های 1385 و 1390، از طریق طبقه بندی نظارت شده فازی است. در این مطالعه تصاویر تفاضلی چند باندی، با تفریق باند های متناظر در دو تصویر زمین مرجع سال های 1385 و 1390 پس از اعمال کالیبراسیون و تصحیحات رادیومتریکی بر روی آن ها تولید شدند. سپس در طی دو طبقه بندی کننده مجزا، ابتدا طبقه بندی کننده فازی بر روی تصویر تفاضلی اعمال و نتایج در دو کلاس تغییر کرده و تغییر نکرده حاصل گردید. با توجه به تغییرات طیفی بالا در کلاس تغییر کرده و حساسیت روش های سنجش از دور به این تغییرات طیفی، طبقه بندی کننده فازی دیگری برای استخراج کلاس های تغییر نکرده، تغییرات کم، تغییرات متوسط و تغییرات زیاد مورد استفاده قرار گرفت. یافته های حاصل از ارزیابی نتایج دو طبقه بندی فوق در مقایسه با روش طبقه بندی SVM دارای دقت بالاتری می باشند به طوریکه برای طبقه بندی کننده دو کلاسه صحت کلی روش ارائه شده و SVM به ترتیب برابر 96 درصد و 79 درصد برآورد گردید. همچنین نتایج به دست آمده از تشخیص تغییرات حاصل از طبقه بندی کننده چهار کلاسی از نقطه نظر بشر گرایانه ی اطلاق تغییرات نسبی به یک پدیده دارای ارزش مفهومی بالاتر می باشد. در واقع نتایج حاصل از تغییرات نسبی برای کلاس های تغییرات، شامل مناطق شوره زار مرطوب، شوره زار خشک، مخلوط شوره زار و خاک معنای مفهومی می دهد.