توارث صفات اکتسابی: بیان ژن های شادکامی و خشونت

بر اساس مکتب لامارکسیسم، برخی تغییرات وراثتی به واسطه تاثیرات مستقیم محیط ایجاد می شوند و ویژگی ها و صفات اکتسابی می توانند به ارث برسند. شکل اصلاح شده این مکتب امروز تحت عنوان مطالعات اپی ژنتیک مطرح است که اشاره به عوامل ژنتیکی ای دارد که عملکردهای بیولوژیکی و ویژگی های موجود زنده را بدون ایجاد تغییر در توالی واقعی DNA تغییر می دهد. بر اساس دیدگاه های اپی ژنتیکی، موسوم به اپی ژنتیک رفتاری، تفاوت های فردی در شخصیت و رفتار را می توان ناشی از تثبیت ویژگی های اکتسابی در ژن ها دانست. بنابراین، گردآوری حاضر بر آن شد تا به بررسی این امر بپردازد که آیا ویژگی های خلقی مانند خشونت و شادکامی نیز می توانند در طی نسل های متمادی در ژن ها تثبیت شوند؟
ویژگی های خلقی مانند شادکامی و خشونت، صفات چند ژنی هستند که فرآیند توارث آن ها را می توان به مکانیسم های اپی ژنتیکی نسبت داد. بر اساس مفاهیم مطرح شده در اپی ژنتیک رفتاری، شادکامی و خشونت که حالاتی اکتسابی به شمار می روند می توانند به واسطه تغییراتی که محیط در شیوه بیان ژنی ایجاد می کند در نسل های متوالی به عنوان یک ویژگی ژنتیکی تثبیت و بروز یابند.