تاثیر جلیقه های خنک کننده بر زمان واکنش و استرین حرارتی افراد در هنگام پوشیدن لباس های حفاظت شیمیایی-میکروبی-هسته ای در شرایط گرم و خشک آزمایشگاهی

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر جلیقه های خنک کننده در حین پوشیدن لباس های محافظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای بر استرین حرارتی و زمان واکنش افراد بوده است.
این مطالعه بر روی 12 دانشجوی مرد با میانگین سنی 2±25 و شاخص توده بدنی 5/1±23 انجام گرفت. هر یک از دانشجویان به مدت 20 دقیقه در آزمایشگاه شرایط جوی با دمای 35 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 30 درصد بر روی تردمیل با سرعت km/h 4/2 فعالیت نمودند. نمره شاخص استرین فیزیولوژیکی، دمای دهانی، تعداد خطا و زمان پاسخ (Reaction time) در پایان هر دو مرحله اندازه گیری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS نتایج مورد تحلیل قرار گرفت.
آزمون Wilcoxon نشان داد که میانگین تفاوت نمره شاخص استرین گرمایی (p=0.002)، دمای دهانی (p=0.002)، زمان پاسخ (p=0.002)، ضربان قلب (p=0.002) و خطا (p=0.003) در دو حالت با و بدون جلیقه خنک کننده معنی دار بوده است. میانگین شاخص استرین فیزیولوژیکی PSI در حالت بدون جلیقه خنک کننده 882/0±038/4 و با جلیقه خنک کننده 435/0±42/1 بود. همچنین میانگین زمان واکنش در حالت بدون جلیقه 0972/0±769/0 و با جلیقه 0977/0±539/0 بود.
یافته های مطالعه نشان داد که جلیقه های خنک کننده باعث کاهش استرین فیزیولوژیکی، زمان واکنش و میزان خطای افراد می شود.