ارزیابی پایدارترین ژن های مرجع در بافت بیضه ی مردان آزواسپرم

واکنش PCR کمی در زمان واقعی (Real-time quantitative reverse transcriptase-polymerase chain reaction یا qRT-PCR)، یک روش سریع، حساس و قابل اعتماد برای مقایسه ی بیان ژن ها می باشد که مستعد خطاهای تکنیکی فراوانی است. همچنین، استفاده از ژن های مرجع (خانه گردان) تاریخی، همیشه و در همه ی بافت ها مناسب نمی باشد. در این مطالعه، به بررسی و انتخاب ژن(های) مرجع مناسب در بافت بیضه پرداخته شد تا بتوان از این ژن(های) مناسب برای انجام واکنش qRT-PCR استفاده کرد.
نمونه ی بافت بیضه از 15 مرد آزواسپرم غیر انسدادی (NOA یا Non-obstructive azoospermia) به عنوان گروه مورد و 15 مرد آزواسپرم انسدادی (OA یا Obstructive azoospermia) به عنوان گروه شاهد گرفته شد. با استفاده از نرم افزار Beacon designer 8.1 پرایمرهای مناسب برای چهار ژن مرجع Glyceraldehyde 3-phosphate dehydrogenase (GAPDH)، Ribosomal protein L37 (RPL37)، Ring finger protein 1 (RING1) و Eukaryotic translation elongation factor 2 (eEF2) طراحی شد. بهینه سازی های قبل از انجام qRT-PCR، شامل کنترل مقدار RNA برای سنتز Complementary DNA (cDNA) و تعیین غلظت مناسب پرایمرها انجام شد. منحنی ذوب رسم گردید و مقادیر Quantitation cycle (Cq) استخراج شد. آنالیز میانگین Cq در دو گروه شاهد و مورد با استفاده از نرم افزار BestKeeper نسخه ی 1 انجام شد و ژن های مرجع مناسب انتخاب گردید.
مقایسه ی میانگین Cq بین دو گروه NOA و OA حاکی از آن بود که دو ژن RPL37 و GAPDH به ترتیب با انحراف معیار 39/1 و 67/1 کمترین تغییرات را در بین چهار ژن مرجع کاندیدا نشان داد. بنا بر این، دو ژن RPL37 و GAPDH، به ترتیب با مقادیر r برابر با 959/0 و 927/0، به عنوان مناسب ترین ژن های مرجع در بافت بیضه انتخاب شد.
دو ژن RPL37 و GAPDH به ترتیب، مناسب ترین ژن های مرجع در بافت بیضه هستند و برای مطالعه ی بیان ژن ها با استفاده از روش qRT-PCR مناسب می باشند.