تحلیل طیفی داده های مغناطیس هوایی به منظور اکتشاف ظرفیت های زمین گرمایی استان آذربایجان شرقی

نقطه کوری، دمایی است که در آن سنگ های پوسته زمین خاصیت مغناطیسی خود را از دست می دهند. در مناطقی که طرفیت زمین گرمایی دارند و یا مناطق آتشفشانی جوان انتظار می رود که عمق نقطه کوری به طور قابل توجهی کم باشد. ارزیابی تغییرات نقطه کوری یک منطقه می تواند اطلاعات با ارزشی از توزیع دمایی ناحیه ای در عمق و تمرکز انرژی زمین گرمایی در زیر سطح عرضه کند. ایده به کارگیری داده های مغناطیس هوایی برای برآورد عمق نقطه کوری خیلی جدید نیست و تاکنون در جاهای گوناگون دنیا در نواحی فعال زمین ساختی و ژئودینامیکی از آن استفاده شده است. در این تحقیق از داده های مغناطیس هوایی استان آذربایجان شرقی برای برآورد عمق کوری استفاده شده است. برای این کار، ابتدا نقشه تبدیل میدان به قطب تهیه شد. سپس ابعاد بهینه بلوک انتخاب شد و بلوک بندی روی نقشه تبدیل میدان به قطب صورت گرفت. عمق بالایی عمیق ترین بلوک مغناطیسی با برازش خط راست به دومین بخش بلندترین طول موج طیف توان شعاعی به دست آمد. همچنین عمق مرکزی عمیق ترین بلوک مغناطیسی با برازش خط راست به بخش بلندترین طول موج طیف توان شعاعی برآورد شد. با توجه به عمق بالایی و مرکزی بلوک ها، عمق نقطه کوری برای هر بلوک محاسبه شد. عمق کوری برآوردی برای منطقه مورد بررسی بین 42/9 تا 92/18 کیلومتر تغییر می کند. در مناطقی که تمرکز چشمه های آب گرم بیشتر است، عمق نقطه کوری به طور قابل توجهی کمتر از بقیه مناطق است و این نواحی را می توان درحکم نواحی امیدبخش برای اکتشاف منابع زمین گرمایی محسوب کرد.