اکسیداسیون سونوشیمیایی رنگ اسید بلو 113 در محیط های آبی با استفاده از پراکسید هیدروژن و پرسولفات فعال شده با آهن فرو

رنگ های آزو که در ساختار آنها حلقه های بنزن وجود دارد، از جمله مشکلات عمده محیط زیستی به شمار می روند. در این پژوهش تجربی کارایی فرایندهای US/H2O2/Fe2+ و US/S2O82-/Fe2+ در تخریب رنگ اسید بلو 113 مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر پارامترهای موثر در فرایند، نظیر pH محلول در محدوده 3 تا 11، غلظت های متفاوت H2O2 و S2O82- در محدوده 1 تا 10 میلی مولار، اسید سولفوریک در محدوده 01/0 تا 1 میلی مولار و غلظت اولیه رنگ با استفاده از یک محفظه منقطع مولد التراسوند در فرکانس40 کیلوهرتز بررسی شد. همچنین تاثیر هوادهی در کارایی فرایند و تغییرات طیف UV-Vis رنگ در شرایط بهینه بررسی شد. مطابق با نتایج، با افزایش pH محیط آبی، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند به طور چشمگیری کاهش یافت، به طوری که بیشترین میزان حذف رنگ در هر دو فرایند در pH برابر 3 مشاهده شد. افزایش غلظت FeSO4 از 5/0 میلی مولار، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند را کاهش داد. در فرایند US/H2O2/Fe2+ شرایط بهینه برای حذف 5/93 درصد رنگ با غلظت اولیه 50 میلی گرم در لیتر در غلظت های H2O2 و FeSO4 به ترتیب 5/2 و 05/0 میلی مولار به دست آمد. در همین شرایط کارایی فرایند US/S2O82-/Fe2+ در غلظت5/2 میلی مولار S2O82-، 3/94 درصد به دست آمد که حاکی از تاثیر بیشتر فرایند US/S2O82-/Fe2+ در کاهش پیک 567 نانومتر ساختار رنگ نسبت به فرایند US/H2O2/Fe2+ بود. همچنین مشاهده تغییرات طیف UV-Vis رنگ اسید بلو 113 نشان داد، فرایند US/H2O2/Fe2+ نسبت به فرایند US/S2O82-/Fe2، کاهش بیشتری در پیک های 276 و 203 نانومتر ایجاد کرده است.