رابطه تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده با شکایات جسمانی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تعارض و سرریزشدگی کار- خانواده برای شکایات جسمانی با توجه به نقش خودکارآمدی شغلی اجرا شد. شرکت کنندگان در پژوهش 245 نفر از کارکنان یک شرکت صنعتی در کرمان بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه های تعارض کار- خانواده (WFCQ)، سرریزشدگی کار- خانواده (WFSQ)، خودکارآمدی شغلی (JSEQ) و مقیاس شکایات جسمانی (PSCS) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که بین تعارض کار- خانواده و خانواده- کار با خودکارآمدی شغلی، بین خودکارآمدی شغلی با شکایات جسمانی (0/01>p) و بین سرریزشدگی خانواده-کار با شکایات جسمانی (0/05>p) رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین تعارض کار و خانواده و خانواده- کار و شکایات جسمانی (0/01>p) و بین خودکارآمدی شغلی و سرریزشدگی کار- خانواده و خانواده- کار (0/05>p) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج الگوسازی معادله ساختاری نیز نشان داد که خودکارآمدی شغلی متغیر واسطه ای پاره ای در رابطه تعارض خانواده-کار با شکایات جسمانی و متغیر واسطه ای کامل در رابطه سرریزشدگی مثبت خانواده-کار با شکایات جسمانی است. نتایج این پژوهش نشان داد که تعارض و سرریزشدگی کار و خانواده از طریق تضعیف خودکارآمدی شغلی می توانند باعث افزایش شکایات جسمانی شوند.