پژوهشی در جایگاه کلامی بزنطی و منزلت وی نزد امام رضا(ع) و امام جواد(ع)

بررسی حیات فرهنگی و اجتماعی اصحاب امامان شیعه علیهم السلام مورد توجه تاریخ پژوهان دهه های اخیر قرار گرفته است. اغلب پژوهش های جدید، احمد بن محمد بن عمرو بن ابی نصر بزنطی (221ق.) را به عنوان یکی از اصحاب امام رضا(ع) مورد توجه قرار داده اند اما به همراهی او با امام جواد(ع) و نیز جایگاه کلامی او به صورت بایسته نپرداخته اند. این نوشتار پس از مروری بر زندگی نامه بزنطی، آرای کلامی او را موضوع بررسی خود قرار داده است و پس از ارائه تحلیلی درباره جایگاه او در بین جریان های کلامی آن روزگار، روایات کلامی او را با تکیه بر محتوا و قالب بیان آن گزارش کرده است؛ در ادامه، میزان و چگونگی ارتباط او با این دو امام را با استناد به شواهد تاریخی، مقایسه کرده و با اثبات این مدعا که پاره ای از روایات بزنظی از امام رضا(ع)، در حقیقت منقول از امام جواد(ع) است، به این نتیجه رسیده است که وی توانست جایگاه ویژه خود در بین اصحاب امام رضا(ع) را با وجود فاصله جغرافیایی که با آنان داشت در عهد امام جواد(ع) هم حفظ کند.