عامل های موثر بر نگرش آموزگاران ابتدایی شهر زنجان در گنجاندن آموزش های کشاورزی و محیط زیست در برنامه های درسی

گنجاندن موضوع های مرتبط با کشاورزی و محیط زیست در متن درس های دوره ابتدایی، ضمن ایجاد زمینه تجربه یادگیری واقعی زندگی برای دانش آموزان باعث شکل گیری نگرش مثبت در آنان راجع به کشاورزی و محیط زیست می شود. تصمیم و آمادگی آموزگاران برای تدریس موضوع های کاربردی کشاورزی و محیط زیست، تحت تاثیر نگرش آنان و سیاست های وزارت آموزش و پرورش می باشد. هدف این تحقیق علی-ارتباطی سنجش عامل های موثر بر نگرش آموزگاران در زمینه ی گنجاندن موضوع های کشاورزی و محیط زیست در برنامه های درسی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق را همه ی آموزگاران ابتدایی شهر زنجان در سال 1394 تشکیل می دادند (4359 نفر) که برمبنای جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب، 343 نفر گزینش و بررسی شدند. نگرش از طریق شاخص ترکیبی 18 گویه ای سنجش شد و با انجام بررسی مقدماتی با 30 آموزگار و محاسبه ضریب پایایی ترکیبی برابر با 87/0 CR= پایایی آن تایید شد. روایی محتوایی و سازه ای ابزار تحقیق توسط اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی و محیط زیست حاصل شد. نتایج نشان دادند که بیشتر آموزگاران (4/78 درصد) دارای نگرش مساعدی در زمینه ی گنجاندن موضوع های کشاورزی و محیط زیست در برنامه های آموزشی هستند. آزمون من ویت نی نشان داد که آموزگاران با تجربه پیشین کار کشاورزی نگرش مساعد تری در مقایسه با آموزگاران بدون تجربه کار کشاورزی داشتند، نیز آموزگاران مرد در مقایسه با آموزگاران زن نگرش مساعدتری در این زمینه داشتند. تحلیل همبستگی نیز نشان داد که پیشینه ی تدریس در روستا رابطه ی مثبت و معنی داری و در مقابل سن، پیشینه ی تدریس کل و سطح تحصیلات با نگرش موردبحث رابطه ی معنی داری نداشتند. تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد، سه متغیر جنس، تجربه کار کشاورزی پیشین و پیشینه ی تدریس در روستا 8/30 درصد از احتمال نوع نگرش آموزگاران به گنجاندن موضوع های کشاورزی و محیط زیست را تشخیص می دهند.