راندمان حفاری مکانیزه تونل به روش سپر تعادلی در زمین های نرم و ساینده

ساییدگی ابزارهای حفاری و سایر قسمت های ماشین های حفار تونل و تاثیر آن در کاهش راندمان عملیات و افزایش هزینه های اجرای تونل های شهری به یکی از مسائل مورد ادعای طرفین قرارداد تبدیل شده است که کارفرمایان، مشاوران، طراحان و پیمانکاران را با چالش هایی مواجه ساخته و حل و فصل آن نیازمند داشتن زمینه علمی کافی برای قضاوت کارشناسی صحیح است. در این مقاله میزان سایندگی رسوبات، میزان مصرف ابزارحفاری و تاثیر ساییدگی ماشین حفار در پیشرفت عملیات حفاری در نیمه اول مسیر تونل های خط یک متروی تبریز بررسی شده است. بر اساس مطالعات کانی شناسی، کوارتز معادل رسوبات در نیمه اول مسیر مورد مطالعه، در حد بین 40 تا 60 درصد است. بر اساس نتایج آزمایش LCPC، سرشار و دستگاه SATC، سایندگی خاک مسیر در حالت خشک در حد متوسط تا خیلی ساینده و در حالت اشباع در حد کم تا متوسط ساینده ارزیابی شده است. بررسی اطلاعات میدانی نشان می دهد میزان تاخیر ناشی از سایندگی خاک در این قسمت از مسیر، به طور تقریبی بیش از دو برابر مدت زمان لازم برای حفاری و نصب پوشش بتنی تونل است. بر اساس اطلاعات میدانی، فقط با تعیین درصد کوارتز خاک، نمی توان میزان ساییدگی مورد انتظار در ماشین حفاری را پیش بینی نمود و پارامترهای مختلفی در ساییدگی و میزان مصرف ابزار حفاری دخیل هستند نتایج بررسی ها نشان داد در محدوده با عدد SPT پایین و زیر سطح آب زیرزمینی، عمر ابزار حفاری افزایش نسبی دارد.