قیام مهدی دروغین و اشغال مسجدالحرام در سال 1979م

در نخستین روز از ماه محرم سال 1400 هجری قمری، مسجدالحرام به دست عده ای به رهبری جهیمان العتیبی اشغال شد. آنان که اعضای جماعت سلفی محتسبه بودند، به مدت دو هفته مسجدالحرام را اشغال کردند و با شخصی به نام محمد بن عبدالله القحطانی _ که او را مهدی موعود می خوانند _ بیعت نمودند. آنها که از پیش، نوع واکنش حکومت سعودی به این ماجرا را می دانستند، خود را برای رویارویی مسلحانه آماده کردند؛ از این رو حادثه با کشتار و خون ریزی همراه شد؛ قیامی که حکومت سعودی را به زانو کشید و سرانجام، حکام عربستان برای جلوگیری از ادامه این آبروریزی، دست به دامن غربی ها شدند. این آتش در ظاهر خاموش شد، اما به زودی ابعاد و ریشه های عمیق آن و شدت نفوذ این جریان در جامعه روشن گردید. حادثه یادشده سبب تغییر جدی در رویه و حکومت داری خاندان سعود شد. از سوی دیگر، این حرکت برای جریان های سلفی جهادی نیز الهام بخش بود و عاملان این قیام به عنوان الگو و قهرمانان دینی مورد ستایش و پیروی قرار گرفتند. گرچه جریان های جهادی معاصر تحت تاثیر این اقدام هستند، اما حرکت جهیمان در برخی ابعاد خود از جمله بیعت با مهدی در بیت الله الحرام، منحصر به فرد است.
این نوشتار درصدد بررسی مبانی عقیدتی _ سیاسی و نیز تحولات اجتماعی و فرهنگی جامعه عربستان است که در نهایت، جماعت سلفی محتسبه را به بیعت با مهدی رهنمون می شود.