تخمین ضریب آلبیدوی سطح زمین با استفاده از تصاویر Level1- G و CDR ماهواره لندست- 7

آلبیدوی سطح زمین، که نسبت بین تابش خورشیدی بازتابی به ورودی است، یکی از متغیرهای مهم هواشناسی در محاسبه ترازمندی تابشی سطح، نیاز آبی گیاهان و شرایط مرزی مدل های اقلیمی می باشد. در چند دهه اخیر، مقدار آلبیدو به وسیله داده های ماهواره ای نیز برآورد می شود. در این پژوهش، مقدار ضریب آلبیدوی سطحی در یک منطقه تحت کشت واقع در همدان با استفاده از تصاویر Level1-Gو CDRماهواره لندست-7 برآورد و با داده های زمینی مقایسه شد. در این راستا، 14 تصویر ماهواره ای به کار برده شده است. مولفه های تابش توسط ثبات تابش خالص واقع در ایستگاه اقلیم شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا برداشت گردید. پس از انجام تصحیحات خطاهای SLC- Off،اثر ابر، خطای سنجنده، خطای اتمسفر و توپوگرافی، مقادیر آلبیدوی سطحی در طول موج های مختلف محاسبه گردید. نتایج نشان داد که آلبیدوی برآورد شده پوشش سبز منطقه مورد مطالعه بین 21/0 تا 26/0 متغیر بود و آلبیدوی پوشش برف حدود 65/0 تخمین زده شد. در این رابطه، میانگین مربعات خطای آلبیدوی سطحی تخمین زده شده از تصاویر Level1-Gو CDRبین 09/0 الی 02/0 به دست آمد. بیش ترین خطا مربوط به آلبیدوی سطحی در محدوده مادون قرمز نزدیک بود. با توجه به نتایج تست فیشر، اختلاف معنی داری بین آلبیدوی تخمین زده شده از تصاویر level1-Gو CDRمشاهده نگردید. بنابراین، در برآورد آلبیدوی سطحی به صورت خام و با تفکیک مکانی ضعیف، هر یک از دو روش بدون ارجحیت قابل استفاده می باشند.