ساختار ژنتیکی جمعیت های Fusarium verticillioides عامل پوسیدگی ریشه و طوقه برنج در استان ایلام با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای (مقاله ی انگلیسی)

مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت های Fusarium verticillioides اطلاعات مختلفی از مدیریت بیماری پوسیدگی ریشه در مزارع برنج را فراهم می کند. نشانگرهای SSR برای تعیین ساختار ژنتیکی و تخمین تنوع ژنتیکی در 39 جدایهF. verticillioides از پنج منطقه مختلف از جمله: تنگه قیر، لومار، شیروان، سرابله و دره شهر در استان ایلام استفاده شد. میانگین آلل ها در هرمکان ژنی 5/2 آلل بود و و تعداد آلل ها در جمعیت ها از جمله جمعیت لومار با تعداد 13 آلل بیش ترین آلل و جمعیت های تنگه قیر و دره شهر با نه آلل به عنوان کم ترین تعداد آلل را دارا بودند. تعداد آلل های مشاهده شده(Na) و تعداد آلل های موثر (Ne) در لومار (1/276= Ne : 1= Na) نسبت به دیگر جمعیت ها بیش تر بودند. تنوع ژنتیکی (H) و شاخص شانون (I) در لومار بالا بود) 0/167 =He 0/254 = I (اما مقدار آنها در دره شهر کم تر بود) 0/141 =He 0/204 = I). کم ترین فاصله ژنتیکی بین تنگه قیر و لومار و بعد شیروان مشاهده شد و بیش ترین فاصله ژنتیکی بین دره شهر و تنگ قیر (0/018) وجود داشت. تنوع ژنتیکی کل(Ht) و تنوع ژنی بین زیر جمعیت ها (Hs) 0/125 و 0/116 به ترتیب تخمین زده شد. تنوع ژنتیکی موثر در تمایز بین جمعیت ها (Gst) 0/072 بود و میزان جریان ژنی(Nm) 6/368 بود. تجزیه کلاستر براساس UPGMA نشان داد که بین تنگه قیر و لومار و سپس شیروان کم ترین فاصله ژنتیکی وجود دارد و دندروگرام فاصله ژنتیکی بالایی بین دره شهر و چهار جمعیت دیگر را نشان می دهد.