اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض امواج الکترومغناطیس با فرکانس پایین بر فعالیت سیستم کولینرژیک در روده باریک موش صحرایی نر

استفاده روز افزون از دستگاه های الکتریکی مولد امواج الکترومغناطیس در سال های اخیر، موجب توجه پژوهشگران به بررسی اثر این امواج بر سلامتی انسان شده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوق العاده پایین بر سیستم کولینژیک روده باریک موش صحرایی می باشد.
تعداد 21 سر موش صحرایی نر بالغ به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول، گروه آزمایش به مدت 75 روز در معرض امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوق العاده پایین (50 هرتز، 1 میلی تسلا) در دستگاه سلونوئید روشن قرار گرفتند. گروه دوم، گروه شاهد که در شرایط مشابه با گروه اول و در سلنوئید خاموش قرار گرفتند و گروه سوم، گروه کنترل که در شرایط معمول حیوان خانه نگهداری شدند. حلقه های جدا شده ایلئوم در حمام بافتی متصل به ترانس دیوسر نیروی دستگاه پاور لب (PowerLab) A-D قرار گرفته و پاسخ تغییرات مکانیکی بافت به تجویز دوزهای مختلف استیل کولین ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
میزان شل شدگی ایلئوم در پاسخ به دوز 10-6 مولار استیل کولین در زمان های مختلف و بعد از کسر تانسیون پایه نشان دهنده کاهش معنی دار (05/0p?)درصد شل شدگی ایلئوم در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد و کنترل می باشد. در حالی که میزان شل شدگی ایلئوم در پاسخ به دوز 10-5 مولار استیل کولین در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد و کنترل معنی دار نبوده است.
می توان چنین نتیجه گرفت که امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوق العاده پایین در دراز مدت ممکن است موجب کاهش حساسیت گیرنده های کولینرژیک در روده باریک شده باشد.