استفاده از محاسبات فازی در مدلسازی نااطمینانی ها در تخمین مقادیر بر اساس روش کریجینگ، مطالعه ی موردی: میزان پراکندگی مکانی سدیم در آبخوان زنجان

روش های مختلفی برای تبدیل داده های نمونه برداری شده به سطح پیوسته وجود دارد که در یک تقسیم بندی کلی می توان آنها را به روش های کلاسیک، زمین آماری و روش هایی که از هوش محاسباتی بهره می برند، تقسیم نمود. یکی از روش های زمین آماری متداول، روش کریجینگ است که در آن تخمین بر اساس ساختار فضایی موجود در محیط موردنظر انجام می شود و دقت برآورد در آن، بالاتر است. بر خلاف بهبود چشمگیر دقت نسبت به سایر روش ها، این روش نیز دارای معایبی است که از آنها می توان به حساسیت این روش به کیفیت و خطای داده های ورودی و پراکندگی آنها اشاره نمود. برای رفع مشکلات ناشی از نااطمینانی به داده های ورودی در روش کریجینگ می توان از محاسبات فازی استفاده نمود که در آن می توان نا اطمینانی های موجود در داده ها را مدل کرده و از این طریق نتایج تخمین را بهتر نمود. در این تحقیق هدف، ارائه ی روشی برای مدل کردن نااطمینانی های داده های ورودی با استفاده از محاسبات فازی است. در این روش تمام داده های ورودی با توجه به خطاهای موجود در اندازه گیری ها به شکل اعداد فازی، وارد معادلات کریجینگ شده اند. بنابراین همه ی معادلات به شکل فازی حل شده اند. در پایان برای تست نتایج، از کریجینگ فازی برای تخمین مقدار سدیم در آبخوان زنجان استفاده شده است. نتایج نشان دهنده ی بهبود دقت تخمین در این روش نسبت به روش کریجینگ معمولی است، هر چند محاسبات با استفاده از این روش پیچیده تر می شود. همچنین در مطالعه ی موردی انجام شده، میزان سدیم در آب های زیرزمینی پیرامون نواحی صنعتی و شهرهای بزرگ آبخوان بالاتر است.