رابطه بین ویژگی های آنتروپومتریک و قابلیت های فیزیولوژیک فوتبالیست های نوجوان آماتور

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط میان برخی شاخص های آنتروپومتری و آزمون های فیزیولوژیک (آمادگی جسمانی) بازیکنان فوتبال پایه است.
تحقیق حاضر توصیفی- مقایسه ای و از نوع میدانی است. جامعه آماری پژوهش را نونهالان فوتبالیست پسر 9 تا 13ساله که داوطلب حضور در پایگاه های اوقات فراغت تابستانی سازمان ورزش بسیج در مراکز استان ها بودند، تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 153 نفر با میانگین سنی 2/1± 7/11 سال، وزن 3/9± 9/40 کیلوگرم و قد 2/9± 5/147 سانتی متر بود. برای اندازه گیری متغیرهای پیکری براساس دستورالعمل انجمن بین المللی پیشبرد پیکرسنجی (ISAK) عمل شد. در آزمون های فیزیولوژیک از پرش سارجنت، چابکی ایلینویز و دو 540 متر استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام گرفت. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون K-S و همچنین از آماره های توصیفی و رگرسیون در سطح معنا داری 05/0 ˂P استفاده شد. نتایج نشان داد چربی بدن (8/2t=؛ 00/0P=)، (8/2t=؛ 00/0p=)، شاخص بالیدگی (7/2t=؛ 00/0p=) و جزء اندومورفی (47/0-t=؛ 00/0p=) می توانند به شکل معنی داری توان بی هوازی را پیش بینی کنند. همچنین قد (7/2-t=؛ 00/0p=)، وزن (3/2t=؛ 02/0 p=)، چربی بدن (9/3-t=؛ 00/0p=)، شاخص بالیدگی (5/3-t=؛ 00/0p=)، جزء اندومورفی (3/4t=؛ 00/0p=)، و جزء اکتومورفی (4/2t=؛ 00/0p=)، می توانند به شکل معنا داری توان هوازی را پیش بینی کنند. میان چابکی و متغیرهای آنتروپومتری ارتباط معنی داری مشاهده نشد.