اثربخشی بازی درمانی گروهی بر علائم لجبازی- نافرمانی کودکان

با توجه به شیوع اختلال لجبازی-نافرمانی در کودکان و تبدیل شدن آن به اختلال های دیگر در صورت برطرف نشدن آن؛ هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی به روش گروهی بر علائم اختلال لجبازی- نافرمانی کودکان بود.
این مطالعه مداخله ای و از نوع نیمه تجربی بود. در این پژوهش با روش نمونه گیری خوشه ای30 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل سیاهه رفتاری کودک (CBCL)، ماتریس های پیشرونده ریون کودک، فرم گزارش معلم (TRF) و یک مصاحبه بالینی با والدین بود. آزمودنی ها طی 8 جلسه 60 دقیقه ای که به صورت هفتگی برگزار می شد، در معرض مداخلات بازی درمانی قرار گرفتند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش از آغاز مداخله، پس از اتمام مداخله و با فاصله دو ماه از اتمام جلسات به عنوان پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.
نتایج تحلیل مانکوا نشان داد که علائم اختلال لجبازی- نافرمانی به گزارش والد و به گزارش معلم در گروه آزمون بازی درمانی گروهی در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون کاهش معنی داری داشت (P<0.001). همچنین بعد از دو ماه پیگیری نتایج هم چنان پابرجا بود.
این یافته ها اثربخشی بازی درمانی گروهی را برای کاهش علائم کودکان دارای اختلال لجبازی- نافرمانی نشان می دهد و بر این اساس استفاده از این روش درمانی در مورد این کودکان به درمانگران توصیه می شود.