شخینا در قبالا

«شخینا» یکی از مفاهیم کلیدی در دین یهود، و به طور خاص، در سنت عرفانی قبالا است. این مفهوم هرچند با اصطلاح «سکینه» در فرهنگ اسلامی قابل مقایسه است، اما معانی گسترده تری را درخود جای می دهد. شخینا آخرین سفیرا از سفیراهای دهگانه در قبالا به شمار می رود که در نظام هستی شناسی آن کارکرد مهمی دارد. از شخینا گاه به صورت موجودی متشخص و تجسم یافته که در میان مردم زندگی م یکند و گاه به عنوان حضور دایمی خداوند در جهان یاد می شود. اما به طورکلی، شخینا واسطه میان ان سوف (خدای نامتناهی) و جهان طبیعت است که بدون آن، جهان ما هماهنگی خود را از دست م یدهد. واژه شخینا اگرچه اولین بار در تلمود به کاررفت؛ اما در طی قرون متمادی مفهوم اولیه خود را از دست داد و در سنت قبالا، گاه تحت تاثیر سوفیای گنوسی معنای جدیدی یافت. اما آنچه در مطالعه شخینا باید مورد توجه قرار گیرد، کارکرد اساسی این سفیرا در برقراری نظم کی هانی و نزول آرامش بر بندگان صالح بنی اسرائیل است. مراقبه، تامل و اشتغال به امور معنوی، باعث نزول شخینا بر مومنان یهودی و پیوند ان سوف با شخینا م ی شود و در مقابل ،عدم پایبندی به اوامر و نواهی کتاب مقدس رخت بربستن و تبعید شخینا را به دنبال خواهد داشت.