نقش و جایگاه سیاست در عدالت کیفری حاکم بر جرایم تروریستی

بخش قابل توجهی از منشا و خاستگاه دادرسی کیفری افتراقی در جرایم تروریستی را باید در سپهر سیاست و نگرش سیاستمداران به پدیده ی بزهکاری و به ویژه تروریسم جستجو نمود. این واقعیت غیرقابل انکار ، از چند حیث قابل توجه است؛ دولت ها ابتدا با اعطای آزادی عمل بیش ازحد، زمینه ی بروز هر نوع رفتار حتی رفتار خشونت آمیز را به شهروندان خود اعطا کردند و پس ازاینکه توان کنترل امنیت جامعه را از دست دادند، از طریق حذف و حصر بیش ازاندازه ی آزادی ها، زمینه ی نقض حقوق آن ها را فراهم آوردند و درصدد بودند از این طریق، جلوی افراط و زیاده روی های پیش آمده را بگیرند. در ادامه دولت ها با دستاویز امنیت، به سیاسی سازی بزهکاری و به ویژه جرایم تروریستی مبادرت نموده و ظاهرا در این کار نیز، موفق بوده اند. آن ها نه تنها بر نگرش و طرز تفکر خود صحه می گذاشتند، بلکه عموم مردم را نیز باسیاست های خود در حوزه ی کیفری، همسو می نمودند. از همه مهم تر اینکه آن ها با برهم زدن اصل پذیرفته شده ی تفکیک قوا و مداخله ی نابه جا در حوزه های سایر قوا، تخصص لازم برای رسیدگی و برخورد با جرایم تروریستی را نادیده انگاشته و در حوزه ی سیاست خارجی نیز، تغییرات قابل توجهی ایجاد نمودند. این تحقیق به بررسی این موارد می پردازد.