بررسی عوامل موثر بر غلظت آمونیاک غیر یونیزه و تاثیر این ماده بر آبزیان در رودخانه کر

افزایش جمعیت جهان، روند سریع صنعتی شدن و استفاده گسترده از کودهای شیمیایی باعث افزایش فزاینده ورود آلاینده ها از جمله ترکیبات نیتروژنی از منابع متمرکز و غیر متمرکز به رودخانه ها و دیگر محیط های آبی شده است. یکی از ترکیبات معدنی نیتروژن که برای آبزیان مخصوصا ماهی ها بسیار خطرناک است، آمونیاک غیر یونیزه است. در این تحقیق روند آلودگی آمونیاک غیر یونیزه بمدت 9 ماه (سال 1385) در رودخانه کر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که در طول مدت تحقیق، غلظت آمونیاک غیر یونیزه در رودخانه بلافاصله بعد از مجتمع پتروشیمی شیراز به شدت افزایش داشته و به 230- 16 برابر مقدار زمینه آن می رسد و سپس به تدریج کاهش می یابد و مقادیر آن در پایین دست این مجتمع ( mg/L4/1-2/0)، بیشتر از استانداردهای توصیه شده برای حفظ حیات آبزیان (mg/L 35/0- 05/0 برای دوره های کوتاه و mg/L 02/0- 01/0 برای دوره های بلند مدت) است. بنابراین رودخانه کر، در پایین دست مجتمع پتروشیمی به شدت با این آلاینده آلوده شده، به طوری که در بازه مورد مطالعه آثاری از حیات آبزیان وجود ندارد؛ بقیه آلاینده های وارد شده پس از مجتمع فقط نقش تشدید کنندگی را ایفا می نمایند. در بین پارامترهای موثر بر غلظت آمونیاک غیر یونیزه در این رودخانه، pH آب بیشترین تاثیر و شوری آب کمترین تاثیر را داشت.