تاثیر مصرف خوراکی عصاره الکلی جلبک Laurencia snyderia وSargassum angustifolium برمیزان رشد، بازماندگی و رنگدانه های پوست ماهی ماکرو (Labidochromis caeruleus)

جلبک قهوه ای (Sargassum angustifolium) و جلبک قرمز (Laurencia snyderia) از جمله جلبک های دریایی مهم خلیج فارس محسوب می شوند که منابع مهمی از پروتئین ها، ویتامین ها، مواد معدنی و رنگدانه ها می باشند و مهم ترین رنگدانه های موجود در جلبک های دریایی کاروتنوئیدها هستند. به منظور مطالعه ی اثربخشی جلبک های دریایی بر رشد و رنگ پذیری ماهی زینتی ماکرو، 210 قطعه ماهی با میانگین وزن اولیه 65/0±5/6 گرم به طور تصادفی به هفت گروه تقسیم شده (هر گروه حاوی 30 قطعه ماهی) و به مدت 60 روز برای انجام آزمایش، نگهداری و غذادهی گردیدند. گروه شاهد فقط غذای تجاری (بیومار) آغشته به روغن زیتون را دریافت می نمودند و سایر گروه ها با عصاره ی اتانولی جلبک سارگاسوم و لارنسیا حاوی 5، 10 و 15 گرم ماده ی خشک به ازاء هر کیلوگرم غذا به مدت دو ماه تغذیه شدند. شاخص های رشد (ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، فاکتور وضعیت و میزان بازدهی پروتئین) تیمارهای آزمایشی در روزهای صفر، 30 و 60 اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای تغذیه شده با جلبک، تغییرات معنی داری در فاکتورهای رشد ایجاد نگردید (05/0p>). به منظور ارزیابی رنگ ماهی ها در گروه های مختلف به روش تصویربرداری، فاکتورهای L*، a*، *b، Hue و Chroma در سه ناحیه ی سینه ای، پشتی و شکمی بررسی گردیدند. نتایج نشان داد که میزان رنگ زرد و وضوح و شدت رنگ در تمام تیمارهای تغذیه شده با جلبک به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد بود (05/0p<). نتایج حاصل از اندازه گیری کاروتنوئیدها در پوست ماهیان نشان داد که میزان تجمع رنگدانه ها در تیمارهای تغذیه شده با جلبک لارنسیا نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بیش تر بود، در صورتی که در تیمارهای تغذیه شده با جلبک سارگاسوم، فقط میزان 15 گرم در کیلوگرم جیره ی غذایی باعث افزایش معنی دار در میزان رنگدانه های پوست شد.