اثر کیتوزان در بیان ژن و فعالیت آنزیم های موثر در القای مقاومت به بلایت فوزاریومی خوشه گندم

در این تحقیق، نقش کیتوزان به عنوان یک محرک زیستی مکانیسم دفاعی در گندم آلوده به Fusarium graminearum عامل بلایت فوزاریومی خوشه گندم بررسی شد. به منظور بررسی بیان ژن های مرتبط با بیماری زایی و فعالیت آنزیمی، آزمایش گلخانه ای به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. در این مطالعه محلول کیتوزان با غلظت های مختلف (0، 100، 200 و 500 میلی گرم در لیتر) به صورت اسپری برگی استفاده شد. گیاهان تیمارشده پس از 24 ساعت با سوسپانسیون اسپور قارچ (با غلظت 106 ماکروکنیدی در میلی لیتر) به روش تزریق خوشه، مایه زنی شده و تحت شرایط گلخانه نگهداری شدند. نمونه برداری در بازه های زمانی مختلف بعد از آلودگی انجام گرفت و سپس سطوح بیان برخی ژن های دخیل در مقاومت و فعالیت آنزیم های مرتبط بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها کاهش شدت بیماری را در گیاهان تیمارشده نسبت به گیاه شاهد نشان داد. همچنین افزایش معناداری در فعالیت آنزیم پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز مشاهده شد. نتایج آنالیز مولکولی به روش qRT-PCR نشان از افزایش شایان توجه سطوح بیان mRNA ژن های بتا- 1 و 3 گلوکانازو اگزالات اکسیداز داشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که کیتوزان با القای مقاومت سیستمیک اکتسابی مقاومت گیاهان را علیه قارچ های بیماری زا تحت تاثیر قرار می دهد.