مطالعه تاثیرات کشندگی و زیرکشندگی چهار حشره کش روی تخم و لارو سن اول بالتوری سبز Chrysoperla carnea (stephens) در شرایط آزمایشگاهی

بالتوری سبز یکی از مهم ترین شکارگرها در گلخانه ها و مزارع کشاورزی است. در این مطالعه، تاثیرات کشندگی حشره کش های آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپرید و تیوسیکلام روی تخم و لارو سن اول بالتوری سبز در آزمایشگاه بررسی شد. زیست سنجی لاروها به روش تماسی در ظروف پتری شیشه ای و تیمار تخم ها به روش غوطه ورسازی در محلول سمی انجام گرفت. مرگ ومیر لاروها و تخم به ترتیب بعد از 72 و 96 ساعت اندازه گیری شد. برای بررسی تاثیرات زیرکشندگی، لاروهای سن اول با 25LC هر ترکیب تیمار شدند و تاثیرات آنها به روش سازمان بین المللی کنترل زیستی (IOBC) برآورد گردید. آزمایش ها در دمای 2±25 درجه سلسیوس، 5±65 درصد رطوبت نسبی و دوره نوری 16:8 (تاریکی: روشنایی) انجام گرفت. بنا بر نتایج زیست سنجی مرحله تخم، مقادیر 50LC برای حشره کش های آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپرید و تیوسیکلام به ترتیب 1810، 451، 394 و 862 و برای لارو سن اول به ترتیب 596، 8/34، 124، 3/271 پی پی ام برآورد شدند. میانگین زادآوری در شاهد و تیمارهای آزادیراکتین، فلونیکامید، تیاکلوپراید و تیوسیکلام (25LC) به ترتیب 7/13±32/291، 86/11 ± 67/279، 84/12 ± 75/235، 87/13 ± 84/177 و 58/10 ± 85/99 تخم به ازای هر حشره برآورد شد. بر اساس شاخص اثر کل طبقه بندی IOBC، در تیمارهای آزادیراکتین و فلونیکامید به ترتیب در دسته بی خطر و تیاکلوپرید و تیوسیکلام در دسته کم خطر قرار گرفتند. در صورت تایید نتایج مزرعه ای، دو حشره کش فلونیکامید و آزادیراکتین می توانند در برنامه مدیریت تلفیقی آفات در مزارعی که این شکارگر فعال است، به کار روند.