ارزیابی لرزه ای و انتخاب جانمایی بهینه میراگر اصطکاکی سیلندری در سازه های فلزی

در این مقاله، به ارزیابی لرزه ای و انتخاب جانمایی بهینه سازه های فولادی مجهز به میراگر اصطکاکی سیلندری پرداخته شده است. میراگر اصطکاکی سیلندری شامل دو عنصر اصلی، شفت(استوانه توپر) و سیلندر(استوانه توخالی) می باشد. این دو عنصر به طور کامل درون هم قرار می گیرند. اگر نیروی محوری میراگر بیش از نیروی اصطکاک بین شفت و سیلندر شود، شفت داخل سیلندر حرکت می کند که منجر به جذب قابل توجه انرژی و کاهش پاسخ های سازه خواهد شد. به منظور ارزیابی سازه های مجهز به میراگر اصطکاکی سیلندری، قاب فولادی 6 طبقه با و بدون میراگر اصطکاکی سیلندری تحت شتاب نگاشت زمین لرزه السنترو قرار داده شده و پاسخ های سازه از قبیل تغییرمکان، برش پایه و... در هر دو حالت مقایسه شده اند. نتایج نشان دهنده بهبود قابل توجه عملکرد سازه مجهز به میراگر اصطکاکی سلیندری می باشد. سپس با در نظر گرفتن نصب این میراگر در موقعیت های مختلف به منظور جذب انرژی، پاسخ های سازه در موقعیت های مذکور بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد جانمایی قطری دارای کمترین پاسخ لرزه ای بوده و دارای بیشترین میزان جذب انرژی و نهایتا بهینه ترین موقعیت قرارگیری میراگر می باشد.