مدیریت ریسک مالیاتی با تاکید بر اندازه و نوع فعالیت مودیان حقوقی

مدیریت ریسک یکی از ابزارهای مدیریت تمکین مالیاتی بوده و هدف از آن، ارتقاء تمکین مالیاتی مودیان می باشد. در این رویکرد عوامل موثر بر سطح ریسک مودیان، شناسایی مودیان در سطوح مختلف ریسک، طبقه بندی و استراتژی های موثر و هدفمند مالیاتی جهت عکس العمل متناسب با هر کدام از سطوح ریسک انتخاب و اعمال می گردد تا در نتیجه آن تمکین مودیان، مدیریت و با ارائه خدمات و آموزش مناسب، خود اظهاری و تمکین داوطلبانه نهادینه گردد. اندازه مودیان از جمله عوامل اصلی موثر بر ریسک آن ها می باشد. در واقع تدوین و به کارگیری استراتژی های موثر و هدفمند برای تمکین مالیاتی بدون توجه به اندازه آن ها امکان پذیر نخواهد بود. در این تحقیق در قالب دو فرضیه اصلی، ارتباط معنی دار متغیر مستقل اندازه مودی با متغیر وابسته ریسک تمکین مودی در بین 210 مودی حقوقی اداره کل مالیاتی غرب تهران مورد آزمون قرار گرفته است. برای آزمون ارتباط معنی داری متغیر اندازه مودی، از آزمون واریانس یکطرفه ناپارامتری کروسکال – والیس استفاده گردید. در نتیجه این آزمون مشخص گردید متغیر اندازه مودی با متغیر وابسته ریسک مودی ارتباط معکوس معنی داری دارد. علاوه بر این ارتباط معکوس بین اندازه مودی و ریسک برای اشخاص حقوقی فعال در بخش های مختلف تولیدی، خدماتی، بازرگانی و پیمانکاری نیز مورد بررسی قرار گرفت که در این بین تنها برای مودیان فعال در بخش بازرگانی شاهد ارتباط معنی دار معکوس بین اندازه مودی و ریسک تمکین بودیم. به عبارت دیگر با افزایش اندازه مودیان فعال در بخش بازرگانی، ریسک تمکین ایشان کاهش می یابد.