مقایسه روش های فرآیند سلسله مراتبی،ترکیب خطی - وزنی، تحلیل فرآیند سلسله مراتبی فازی در مکان یابی محل مناسب جهت دفن پسماندهای جامد شهری (ناحیه مورد مطالعه: شهر رامهرمز)

یکی از پتانسیل های مهم و در حال رشد در بسیاری از مناطق بزرگ شهری، کمبود زمین برای دفع زباله می باشد. سایت های دفن زباله ممکن است دارای اثرات منفی اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی باشند. بنابراین لازم است این مناطق با در نظر گرفتن مقررات و محدودیت های موجود انتخاب گردند. انتخاب عوامل مختلف منجر به ایجاد تنوع از لایه اطلاعاتی می گردد. لذا سیستم اطلاعات جغرافیایی[1] با توجه به توانایی در مدیریت حجم عظیمی از داده ها با منابع مختلف برای این امر مناسب می باشد. هدف اصلی این تحقیق تعیین محل مناسب برای دفن زباله با تاثیر کمتر بر محیط زیست می باشد، لایه های اطلاعاتی و نقشه های مورد استفاده در این مطالعه شامل، نقشه های شیب، کاربری زمین، خاک، عمق آب زیرزمینی و لایه های مربوط به فاصله از مراکز تولید زباله (رامهرمز)، مراکز جمعیت (روستا)، منابع آب سطحی، منابع آب زیرزمینی (چاه، چشمه)، شبکه جاده ها می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط اعمال شده در روشفرآیند سلسله مراتبی[2]، با توجه به عدم محدودیت های قطعی که در آن اعمال می شود، از عدم اطمینان کمتری برخوردار می باشد و مناطق مکان یابی شده نسبت به روش های مبتنی بر منطقترکیب خطیوزنی[3] فرآیند سلسله مراتبی فازی[4]دارای تعداد پارامتر بیشتری می باشد. اما در بررسی ترکیب خطی-وزنی و فرآیند سلسله مراتبی فازی مشخص گردید که روش ترکیب خطی-وزنی علی رغم سادگی دارای معایبی می باشد، از جمله اینکه در این روش نسبت به فرآیند سلسله مراتبی فازی مناطق زیادی مکان یابی می گردند که ممکن است مناسب نباشد. منطق فرآیند سلسله مراتبی این قدرت را به تصمیم گیرنده می دهد که عوامل مهمتری را که از نظر کارشناسی وی مسئله مکان یابی را بیشتر تحت تاثیر قرار می دهند با همان اهمیت در مسئله قرار دهد. در اثر این برتری، نتیجه حاصل از مکان یابی به روش فرآیند سلسله مراتبی فازی دارای قدرت تفکیک بهتری بین طیف های موجود می باشد.