صورت انگاری معرفت و تاثیر آن در نظریه محاکات با بررسی تحلیلی توصیفی اندیشه فارابی

فارابی علم را حصول صورت نزد ذهن یا عقل میداند و محاکات را نیز بعنوان نظریه هنری قلمداد میکند که هنرمند از طریق تصویر انجام میدهد. بنابرین، «صورت» نقطه اتصال میان دو نظریه معرفت شناختی و فلسفی هنری او قلمداد میگردد؛ بدون وجود صورت، از یکسو علم محقق نمیشود و از سوی دیگر محاکات ابتر میماند. این جستار بر آنست تا با روش تحلیلی توصیفی به درک رابطه میان نظریه شناخت و نظریه هنری فارابی دست یابد و بدین منظور موارد زیر را اهدافی میداند که بترتیب منطقی در اندیشه فارابی قابل پیگیری است:1) دستیابی به نظریه شناخت
2) کشف نظریه محاکات و آشکارسازی محتوای این نظریه
3) فهم رابطه ایندو نظریه
4) اثبات این نکته که نظریه محاکات صرفا مبتنی بر نظریه صورت باورانه معرفت امکانپذیر است.