بررسی اپیدمیولوژی مالاریا در شهرستان لارستان طی سالهای 1390-1380

مالاریا یکی از بیماری های انگلی شایع در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان می باشد. در تمامی نقاط ایران به جز 3 استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و قسمتهای گرمسیری استان کرمان تحت کنترل می باشد. ولی به دلیل مساعد بودن شرایط، امکان بروز آن در نقاط زیادی از کشور هنوز وجود دارد. از این لحاظ، مراقبت بیماری و بررسی دقیق اپیدمیولوژیک برای کنترل بیماری ضروری می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی مالاریا در شهرستان لارستان طی سالهای 1380-1390 می باشد.
مطالعه حاضر به صورت مقطعی - توصیفی و با استفاده از اطلاعات ثبت شده بیماران طی سالهای 1380-90 در مرکز مبارزه با بیماری های لارستان انجام شد. مشخصات دموگرافی و بالینی بیماران از فرم های بررسی اپیدمیولوژی بیماری استخراج و آمارهای توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و شاخص های مراقبت بیماری ها Annual Blood Exam Rate(ABER), Slide Positive Rate(SPR) ,Annual Parasite Incidence (API) محاسبه شدند. جهت آنالیز داده ها و محاسبه شاخص ها از نرم افزارهای SPSS 16 و Excel 2007 استفاده شد.
تعداد 623 مورد بیماری ثبت شده بود. 87/5 مرد، و تنها 6/9درصد ایرانی بودند. از نظر انگل 89/4 درصد ویواکس، 7/4 درصد فالسیپاروم و 3/2 درصد میکس بودند. همچنین از نظر اپیدمیولوژی، 5/52 درصد موارد وارده، 9/45 درصد عود، 6/1 انتقال از وارده و هیچ کدام از موارد انتقال محلی نبود و 2 مورد مرگ نیز در سالهای 1380 و 1381 گزارش شده بود. شاخص ABERاز 4/1 در سال 1388 تا 1/8 در سال 1384 متغیر بود. SPR از 2/7 برای سال 1380 تا 0/05 برای سال 1389 و شاخص API نیز از 95 درصد هزار در سال 1380 تا 1/28 در سال 1389 متغیر بوده است. شاخص های SPR و API همواره روندی کاهشی داشته اند.
نتایج نشان داد که مالاریا یک روند تقریبا کاهشی در لارستان دارد و چنانچه این روند ادامه داشته باشد و از مراقبت بیماری غافل نشویم، در آینده مالاریا دیگر یک مشکل بهداشتی برای شهرستان نخواهد بود