اثر عصاره پروتئینی تریتیکاله روی فعالیت آلفا آمیلاز گوارشی شب پره مینوز گوجه فرنگی (Tuta absoluta Meyrick (Lep.: Gelechiidae

شب پره مینوز گوجه فرنگی (Tuta absoluta Meyrick (Lep.: Gelechiidae آفتی است چند نسلی و بومی آمریکای جنوبی که تهدیدی جهانی برای محصول گوجه فرنگی شده است. این آفت ابتدا از ارومیه گزارش شد ولی اکنون تقریبا تمامی مناطق گوجه کاری ایران را آلوده کرده است. برای کنترل این آفت از آفت کش های مختلف از جمله آفت کش های فسفره و پایروتروئیدی و به طور معمول در مقادیر زیاد استفاده می شود که این باعث ایجاد مقاومت، آلودگی محصول به باقیمانده سموم و حتی آلودگی محیط زیست می شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره نیمه خالص پروتئینی بذر تریتیکاله روی فعالیت آنزیم های آمیلاز این حشره می باشد. برای این منظور، عصاره بذر با استفاده از محلول نمکی NaCl استخراج شد و با استفاده از آمونیوم سولفات به صورت نیمه خالص درآمد. سنجش آنزیمی نشان داد که روند مهارکنندگی آنزیم آلفا آمیلاز حشره بسته به غلظت مورد استفاده بود، یعنی با افزایش غلظت مهارکننده میزان درصد بازدارندگی آنزیم افزایش پیدا کرد. برای مثال، در غلظت نیم میکروگرم پروتئین عصاره بذر، میزان مهار آنزیم 31 درصد بود، در حالی که در هشت میکروگرم پروتئین عصاره بذر میزان مهار آنزیم به 66 درصد رسید. در بررسی تاثیر اسیدیته مشاهده شد که بالاترین میزان مهارکنندگی عصاره پروتیینی در اسیدیته هشت می باشد و فراسوی این اسیدیته میزان مهارکنندگی کاهش پیدا کرد. سنجش مهار آنزیم در ژل نیز مشاهدات سنجش آنزیم به وسیله دستگاه الیزاریدر را تایید کرد، یعنی با افزایش غلظت مهارکننده از شدت باند آمیلازی کاسته شد. این نتایج نشان می دهد که پروتئین های موجود در عصاره بذر تریتیکاله دارای پتانسیلی هستند تا در کنترل حشرات بیشتر مورد توجه قرار گیرند.