کاربرد مدل شبیه سازی- بهینه سازی برای کنترل سطح آب زیرزمینی در پروژه های عمرانی بررسی موردی: شبکه مترو تبریز

بالازدگی سطح آب زیرزمینی یکی از شرایط بحرانی در مدیریت سفره های آب زیرزمینی به ویژه زمانی که هدف احداث سازه ای در محیط متخلخل است. از آنجا که در محدوده مترو شهر تبریز سطح آب زیرزمینی بالاست، بنابراین پایین آوردن سطح آب زیرزمینی در یک افق زمانی کوتاه مدت، یکی از هدف های برنامه ریزان آب زیرزمینی در این شهر است. در این پژوهش، از مدل تلفیقی شبیه سازی و بهینه سازی GWM برای کاهش سطح آب زیرزمینی استفاده شد. برای اینکه برنامه مدیریتی، قابل اجرا برای بخش های اجرایی و مردم باشد، نواحی اطراف مسیر مترو به 8 شبکه مدیریتی (1، 2،...، 8) تقسیم و 37 مکان برای حفاری چاه جدید درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با اضافه برداشت از 6 شبکه مدیریتی و همچنین با حفاری و برداشت 13 چاه جدید در اطراف مسیر مترو می توان سطح آب زیرزمینی را در افق زمانی سه ساله به زیرکف تونل مترو رساند.