اثر بخشی آموزش نوروفیدبک بر افزایش توجه مستمر در جانبازان مبتلا به اختلال PTSD

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش نوروفیدبک بر بهبود توجه مستمر جانبازان مبتلا به PTSD بود.
طرح این تحقیق شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه جانبازان مبتلا به اختلال PTSD بستری در مراکز اعصاب و روان و بیمارستان های روانپزشکی.نمونه گیری به روش هدفمند از میان بیمارانی که در بهار، تابستان و پاییز سال 1393 در مراکز روانپزشکی صدر، دلارام و پارسا بستری بودند به تعداد 30 نفر با در نظر گرفتن ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=15) و کنترل (n=15) گمارده شدند. به گروه آزمایش، آموزش نوروفیدبک با استفاده از پروتکل آلفا- تتا داده شد و گروه کنترل هیچ آموزش نوروفیدبکی دریافت ننمود. به منظور سنجش توجه مستمر از تکلیف کاری CPT استفاده شد. پس از سنجش توجه مستمر، داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری بررسی شدند.
نتایج نشان داد که گروه آموزش نوروفیدبک به طور معنی داری میزان پاسخ حذف (P=0.000، F=17.074)، خطای ارائه پاسخ (P=0.000، F=18.515) و سرعت واکنش(P=0.044، F=4.511) را در توجه مستمر کاهش داده است.
بحث: با توجه به سوابق نظری و ارتباط امواج آلفا و تتا می توان با تکیه بر اصول زیربنایی درمان نوروفیدبک دلایل نتایج به دست آمده را پذیرفت.