بود کارایی انتقال ژن به گیاه نارنج (Citrus aurantium L.) با استفاده از اگروباکتریوم تومفاشینس

استفاده از اگروباکتریوم جهت انتقال ژن به مرکبات از روش های رایج و معمول است. در این تحقیق قطعه ای موزاییک از دو ژن کد کننده پوشش پروتئینی ویروس تریستزای مرکبات (CTV) جداسازی و در وکتور خاموشی pFGC5941 کلون شد. انتقال وکتور به روش الکتروپوریشن به اگروباکتریوم سویه EHA105 انجام و با استفاده از PCR حضور ژن خارجی تایید شد. دانهال های نارنج به مدت 4 هفته در تاریکی و 10 روز در دوره نوری 16 ساعته در شرایط In vitro رشد کرده و سپس ریز نمونه از اپی کوتیل و هیپوکوتیل آن ها تهیه شد. ریزنمونه ها با اگروباکتریوم هم کشت و در محیط شامل غلظت های مختلف هورمون هایBAP و NAA قرار گرفتند. تاثیر شکاف طولی در انتهای ریزنمونه ها، نقش غلظت های مختلف استوسرینگون در محیط القایی، هم چنین اثر استفاده از خلا جهت هم کشتی و نیز نقش منبع هیدروکربن (گلوکز و ساکارز) بر کارایی تراریختی بررسی شد. در این تحقیق شاخساره ها به روش باززایی مستقیم و بدون ورود به مرحله کالوس زایی از ریزنمونه ها تولید شد که مزیت مهمی در ممانعت از ایجاد تنوع سوماکلونال بود. تایید انتقال تراژن به ژنوم گیاه میزبان با کشت ریزنمونه های حامل شاخساره در محیط گزینشی حاوی علف کش بستا و انجام واکنش PCR با دو ژن داخل T-DNA انجام شد. بر اساس تکنیکPCR Real-Time نیز تعداد نسخه های رونوشت برداری شده ژن CTV در گیاهان تراریخت تعیین شد. بالاترین کارایی انتقال ژن در تیمارهای حاوی mg/l2 BAP و mg/l25/0 NAA همچنین از ریز نمونه هایی به دست آمد که به روش هم کشتی تلقیح شده و دارای برش طولی در انتها بوده اند. در این تیمار برگزیده هم کشتی تحت تیمار استوسرینگون صفر، و با استفاده از منبع هیدروکربن گلوکز در محیط کشت القایی انجام شده بود.